یکی از آثار تاریخی و مذهبی شهر کاشان امام زاده ابراهیم(ع) است که در شش کیلومتری جنوب غربی شهر کاشان و در خیابان امیرکبیر منطقه فین واقع شده است. بنا بر گفته ها، این بقعه متبرکه متعلق به یکی از فرزندان امام موسی(ع) است که در جریان یاری رساندن به امام هشتم راهی ایران میشوند اما در میانه راه به شهادت رسیده و در این منطقه به خاک سپرده می شوند. بنای خشتی اولیه این بقعه متبرکه تنها شامل یک هشت ضلعی با چهار شاه نشین بوده که به تربه شهرت داشته است. در سال 1285 فردی به خانم خاله بیگم به سبب رویت رویایی در عالم خواب مبنی بر درخواست صاحب مقبره بر ساختن یک زیارتگاه بر مزار وی اندکی از زمین های اطراف را خریداری کرده و بنای فعلی امام زاده را بنیان می نهد.
در نگاه اول یک بنای خشتی ساده را به چشم میبینید. گنبدی زیبا و مخروطی با 13 ضلع و کاشیکاری هایی زرد رنگ و فیروزه ای بر روی یک پایه 13 ضلعی بر فراز امام زاده به چشم می خورد. دو گلدسته بلند که یکسره کاشی کاری شده اند در دو طرف گنبد قرار گرفته اند. دو گلدسته کوچکتر که به تازگی مرمت شده اند نیز در دو سوی دیگر گنبد دیده می شود. با ورود به داخل صحن حوضی زیبا و مستطیل شکل را می بینید که در آب و هوای گرم کاشان بهترین روش برای خنک کردن هوا بوده است. ایوان آیینه کاری شده با طاق نماهای زیبا نیز از دیگر زیبایی های بقعه متبرکه امام زاده ابراهیم(ع) است. این آیینه کاری ها به دستور حاکم کاشان در سال 1308 ه. ق صورت گرفته است.
در ایوان گچبری شده، نقاشیهایی زیبا با مضامینی همچون واقعه کربلا و صحنه شهادت شهدای کربلا، تصاویری از معصومین(ع) و همچنین پرواز فرشتگان به چشم می خود که بسیار زیباست. این نقاشی های ظریف که متعلق به اوایل قرن چهاردهم است توسط میرزا عبدالرحیم کاشانی به تصویر کشیده شده است. درب ورودی حرم هم بنابر متن حکاکی شده بر روی آن توسط فردی به نام سید مهدی فرزند سید حسین بروجردی در سال 1303 ه.ق اهدا شده است. یک نمازخانه با چندین ستون گچی و چند رواق نیز در یک طرف امام زاده قرار گرفته است. ضریح چوبی قدیمی بقعه، چند سالی است که با یک ضریح فلزی جایگزین شده است. تولیت این امامزاده از همان ابتدا بر عهده نوادگان و فرزندان خاله بیگم بوده و خود او نیز در همین امامزاده به خاک سپرده شده است.
