یکی از آثار تاریخی دوران قاجار شهر ماهان در استان کرمان عمارت شتر گلو نیز می باشد. این عمارت در زمان قاجار ، خانه خاندان رضوی نعمت اللهی بوده است .
شتر گلو یک سازه آبی سنتی است که در زمان قدیم کار انتقال آب را از نقطه ای به نقطه ی دیگر انجام میداده است و به نوعی این کار شبیه عملکرد سیفون های معکوس می باشد .یعنی اگر در مسیر آب مانعی مانند جاده ، رودخانه و... وجود داشته باشد به گونه ای که این سطوح مانع از گذر آب شوند می توان در آن منطقه یک شتر گلو ساخت تا آب به راحتی بتواند منتقل شود .
در اطراف حوضخانه ای که در وسط این عمارت قرار دارد اتاق ها و رواق هایی با گچبری های زیبا بنا شده اند و علاوه بر این اتاق ها و رواق ها دهلیز هایی ساخته شده است که جریان هوا پس از گذراز آ نها و حوضخانه ای که در میان این عمارت تعبیه شده است باعث خنک شدن فضای اتاق ها و رواق ها می شود .
داخل ساختمان شتر گلو فواره ای بسیار بزرگ قرار دارد که در زمان ورود جریان آب ، از این فواره صدای کاروان شتر بلند می شود و گوش را نوازش می دهد.
در زمان قدیم برای حفظ امنیت باغ ها و خانه هایی که در مسیر آب قنات ها و چشمه ها قرار داشتند ، قست ورودی و خروجی آب را به نحوی می ساختند که که موجود زنده ای نتواند داخل آن شود .قسمت ورود آب را با زاوایه منفرجه ساخته می شد تا آب به سطح پایین تر بریزد و در طرف دیگر برعکس این موضوع انجام می شده است .از آنجایی که این کانال ها به گردن و گلو شتر شبیه بوده به آن شتر گلو نیز گفته می شده است.
عمارت شتر گلو در تاریخ 1356/7/18 با شماره 1565 در فهرست آثار ملی نیز جای گرفته است .
