آرامگاه سلطان بخت آقا در محله دردشت و در کنار مناره های مشهور دردشت قرار گرفته است. این بنای تاریخی متعلق به سلطان بخت آقا دختر کیخسرو اینجو است. سلطان بخت آقا پس از به قتل رسیدن عمویش، شاه شیخ ابوالاسحاق، تصمیم به انتقام گیری از سلسله آل مظفر می گیرد. او با ازدواج با سلطان محمد آل مظفر وارد دستگاه حکومتی وی شده و به یکی از زنان مورد علاقه پادشاه تبدیل میشود اما سلطان محمود متوجه نیت همسرش شده و دستور قتل وی را صادر می کند. پس از سقوی سلطان محمود مقبره ای برای این بانو ساخته می شود که در نزد مردم اهمیت معنوی داشته و بسیار مقدس بوده است.
نمای بیرونی مقبره از یک چند وجهی آجری تشکیل شده و یک گنبد دو جداره بر فراز آن قرار گرفته است. بر فراز گنبد کاشی کاری های مختصری به رنگ آبی و اندکی فیروزه ای به چشم می خورد. در داخل مقبره نیز تزئینات خاصی به چشم نمی خورد و سنگ قبر مقبره با سنگ سماقی و مرغوب در مرکز آرامگاه قرار گرفته است. بر روی سنگ قبر با زبان عربی نام متوفی و تاریخی مرگ وی حک شده است که سال 769 ه.ق را نشان می دهد. به نظر می رسد این بنا دارای تزئیناتی بوده است که به مرور زمان یا تخریب شده و یا در زیر لایه گچ پنهان شده است. هنوز هم آثاری از نقاشی در زیر لایه های گچ به چشم می خورد.
این مقبره در کنار دو مناره بلند بالا و زیبا و یک سر در کاشی کاری شده قرار گرفته است که به نظر می رسد متعلق به مجموعه ای وسیع بوده است که امروزه اثری از آن باقی نمانده است. مناره ها با ارتفاعی 8 متری دارای کاشی کاری هایی فیروزه ای و سرمه ای رنگ است که اسما الهی را با خط معقلی کوفی به نمایش می گذارد. سر در نیز با کاشی کاری های بسیار زیبا و ظریفی و کتیبه هایی از عبارات مقدس آراسته شده است. آرامگاه کاملا به سردر و مناره چسبیده است و به نظر می رسد کل مجموعه مناره ها و سر در به همراه بنای ساختمان وسیع و مدرسه ای که وجود داشته همگی زیر نظر این بانو ساخته شده است، حتی بانو سلطان بخت آغا سال ها قبل از مرگش سنگ قبر خود را نیز سفارش داده بود.
