مقبره ی شیخ بهایی (بهاءالدین محمد بن حسین عاملی) در نزدیکی آرامگاه امام رضا(ع) و در رواقی که به نام و به یادش نامیدند واقع شده است. علت دفن وی در این مکان این است که او در زمان خود کلاس های درسش را در آنجا برگزار می کرده و بنا به وصیتش او را در این مکان دفن کردند. این مقبره به روش معماری اسلامی، آینه کاری و مزین گردیده است. به علت نزدیکی آرامگاه امام رضا(ع) به این رواق، روزانه مسافرین و زائرین زیادی به این مکان رفته و برایش فاتحه می خوانند.
سوم اردیهشت را به نام این دانشمند فرهیخته نام نهادند. شیخ بهایی ریاضیدان، حکیم، شاعر، عارف، ادیب، منجم، مورخ و فیلسوف گرانقدر است که در زمینه ی ریاضیات، فلسفه، هیئت و منطق از مهارت بالایی برخوردار بود، کتب زیادی توسط وی درباره ی حدیث، فقه، فیزیک، فلسفه، هنر، ریاضی، مهندسی و... نوشته شده، جهت قدردانی از فعالیت های بیشمار شیخ بهایی در زمینه ی علم ستاره شناسی، سال2009 به عنوان سال نجوم و شیخ بهایی توسط یونسکو ثبت شد. از کتاب های برجسته ی او که در کتابخانه ی آستان قدس رضوی موجود می باشد می توان اربعین حدیث، رسایل خمس اثنی عشریه، رساله اثنی عشریه، اثنی عشریات خمس، مشرق الشمسین و اکسیر السعادتین را نام برد.