پل قطور که بیشتر با عنوان بزرگترین پل ریلی هوایی در منطقه خاورمیانه شناخته می شود در 25 کیلومتری شهر خوی و در نزدیکی شهر قطور از توابع شهرستان خوی قرار گرفته است. این پل ریلی زیبا که از نوع پل های زیرقوسی است تا مدت ها بزرگترین دهانه قوس را در بین پل های ایرانی از آن خود کرده بود. ساخت این پل زیبا که در دوره پهلوی دوم آغاز شده بود در سال 1349 هجری شمسی به پایان رسیده است. با پایان یافتن ساخت این پل استراتژیک مراسم افتتاحیه در مهر ماه سال 1350 با حضور مقامات ایرانی و ترکی صورت گرفته و نخستین قطارهای حامل سوخت، قطارهای مسافربری و سایر کالاهای مهم و اساسی از روی این پل عبور می کنند.
پل قطور در مسیر ریلی استراتژیک ایران به ترکیه قرار دارد و ساخت آن نیز توسط نیروهای داخلی و مهندسین اروپایی و آمریکایی صورت گرفته است. پل قطور با پایه های بتنی و اسکلتی فلزی 448 متر طول دارد. این پل قوسی زیبا که در ارتفاع 118 متری از سطح رودخانه قطور و بر فراز دره ای زیبا با چشم اندازی سرسبز واقع شده است با گذشت قریب به 50 سال از ساخت این پل هم اکنون به عنوان یکی از جاذبه های گردشگری شهر خوی شناخته میشود. پل قطور در سال های جنگ بین ایران و عراق نیز به دلیل موقعیت خاص و استراتژیکش در ایجاد ارتباط بین ایران و ترکیه که به نوعی دروازه ورود به اروپا محسوب می شد بارها مورد حمله رژیم بعث قرار گرفته است.
اصابت راکت های این رژیم در طی سالیان متمادی سبب شد تا پل دچار آسیب های نسبتا جزئی شد. کار بازسازی پل در سال 1364 آغاز شده و در اوایل دهه هفتاد توسط نیروهای داخلی به اتمام رسید. پل که هم اکنون به عنوان میراث مدرن در میان آثار ملی ایران به ثبت رسیده است در ابتدا دارای رنگی مایل به سرخ بوده است که در دوران جنگ تحمیلی جهت رعایت اصل استتار و در امان ماندن از یورش دشمن به رنگ خاکی تغییر کرده است. این پل زیبا با داشتن ده پایه بتنی که شش پایه در یک سو و چهار پایه در سویی دیگر واقع شده است هنوز هم با صلابت و استوار بسر جای خود باقیست و به عنوان نمادی از شهر قطور شناخته می شود.
