از دیگر آثار ملی ایران که به شماره 149 به ثبت رسیده است را می توان به سنگ نگاره آنوبا نی نی اشاره کرد. این نقش برجسته مربوط به 2000 هزار سال پیش از میلاد است که متعلق به یکی از چهار قوم زاگرس نشین به نام لولوبیان است. اقوام زاگرس نشین در هزاره ی سوم پیش از میلاد یعنی قبل از ماد و پارس ها حکومت می کردند.این اثر تاریخی در 120کیلومتری استان کرمانشاه و در اطراف سر پل ذهاب  بر روی صخره ای به نام میان کل در ارتفاع 16متری از سطح زمین  حجاری شده است که هم اکنون در یک دبستان دخترانه قرار گرفته است.اگرچه بر اثر فرسایش و دخالت های انسانی آسیب های فراوانی به این سنگ بنا وارد شده است اما هنوز هم شکل اولیه خود را حفظ کرده است.

طبق شواهد بدست آمده این اثر تاریخی می تواند نمایانگر یک دسیسه داخلی باشد که در پی این اتفاق حاکم نخست تضعیف شده و حاکم دومی یعنی لولوبی به تخت نشسته است. حاکم اولی که نارام سین  نام داشت آکدی بوده است و سنگ نگاره او با سنگ نگاره ی آنوبانی نی در یک فاصله زمانی کوتاه حکاکی شده است. عده ای معتقدند که لولوبی پادشاهی را از روی یک دسیسه بدست آورده است . عده ی دیگر معتقدند لولوبی پادشاهی را بر اثر تصرف مرزها کسب کرده است. که در بین اینها احتمال دست نشاندن پادشاه دیگر بیشتر است .  از آنجایی که کتیبه بیستون بسیار شبیه سنگ برجسته آنوبانی نی است این احتمال وجود دارد که داریوش از روی سنگ نگاره آنوبانی نی  سنگ نبشته بیستون را حجاری کرده است.

در سنگ نگاره آنوبانی نی پادشاه با لباسی کوتاه و پر نقش و نگار در حالی که پای چپ خود را بر روی سینه ی اسیر زیر پایش قرار داده است از رب النوع خود اینانا در حال گرفتن دو اسیر دیگر است. اینانا  یا ایشتار پروردگار آن زمان بود و با لباسی پوشیده و یک تاج زیبا روی سر در دست راستش یک حلقه گرفته است . در زیر پای لولوبی 6اسیر دیگر که دست شان از پشت بسته شده است در حال حرکت به سمت راست می باشند. در این اثرکه تمامی اسرا برهنه هستند تاج هایشان گوینده ی درجه و رتبه یشان هستند. درپایین این تصویر کتیبه ی اکدی نوشته است و در این کتیبه کسی که به آن صدمه بزند را مورد نفرت قرار داده است.  در کنار نقش برجسته آنوبا نی نی  سنگ نگاره دیگری هم حجاری شده است که از دیگر آثار ملی به شمار می رود.