تبریز شهری کهن با قدمتی طولانی است و طبیعی است که محله های تاریخی بسیاری داشته باشد. هر یک از محلات تاریخی تبریز به یک دلیل شهرت یافته است. محله سرخاب تبریز یکی از قدیمی ترین محلات تبریز است که به دلیل حضور شعرای بسیار نامی شهره بوده است. در محله سرخاب و مجاورت امام زاده حمزه(ع) گورستان محله سرخاب قرار داشته است که تا سده ها محل دفن شعرا و عرفای شهیر تبریزی و غیر تبریزی بوده است. بنابر نظر کارشناسان تاریخی نخستین بار در کتاب حمدالله مستوفی با نام نزهه القلوب در سال 740 ه.ق از این مقبره نام برده شده است. این گورستان بنا به گفته برخی بیش از 400 شاعر، عارف و شخصیت معروف را در خود جای داده است.
به دلیل حضور بسیاری از شعرا در این گورستان، گورستان سرخاب به مقبره الشعرا، حظیره الشعراه و همچنین گورستان سرخاب شهره بوده است. در این گورستان تاریخی که متعلق به سده هشتم ه.ق است شاعران نام آور و بزرگی همچون خاقانی شروانی، اسدی طوسی، خواجه همام تبریزی، ظهیر فاریابی و ... به خاک سپرده شده اند. وقوع زلزله ویرانگر 1193 ه.ق تبریز این گورستان را به خرابه ای فراموش شده تبدیل می کند و مقبره تمامی شعرا و بزرگان با خاک یکسان می شود. در سال 1350 ه.ش به دلیل کثرت شعرای مدفون در این قبرستان تاریخی و مخروبه دولت تصمیم می گیرد تا بنای یادبودی به نام مقبره الشعرا در محل گورستان احداث کند.
در میان تمامی طرح های ارائه شده، طرح غلامرضا فروزان فر مورد قبول واقع می شود. بنای یادبود زیبا و مجلل در مرکز این طرح قرار گرفته و طرح هایی همچون فرهنگسرا و بوستان و مسیرهای طراحی شده نیز برای آن در نظر گرفته می شود. ساخت و ساز در سال 1351 ه.ش آغاز می شود و در نهایت در سال 1361 ه.ش به پایان می رسد اما تنها نماد فعلی مقبره الشعرا که حالا یکی از نمادهای اصلی شهر تبریز است ساخته می شود. بنایی زیبا با اسکلی آهنی و پوشش بتنی و طاقهایی که هنرمندانه در هم فرو رفته اند. با به خاک سپاری استاد شهیر تبریزی شاعر معاصر، سید محمد حسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار، این مقبره بیش از پیش مورد توجه قرار می گیرد.
با ورود به محوطه مقبره چند پله شما را به زیر طاق های بنای یادبود مقبره الشعرا می برد اما چند پله نیز شما را به زیر بنای یادبود راهنمایی می کند. در طبقه زیرین مقبره استاد شهریار واقع شده است و در اتاق های مجاور تابلوهای نقاشی و خوشنویسی و مجسمه های شعرای مدفون در این گورستان تاریخی به چشم می خورد.
