در یکی از محلات اعیان نشین قدیمی شهر زنجان که در بافت مرکزی شهر قرار گرفته، خانه ای تاریخی قرار دارد که متعلق به یکی از خوانین و والیان متنفذ زنجانی بوده است. سردار اسعدالدوله که بر مسند حکومت زنجان قرار داشته، در اواخر دوران قاجار این بنا را ساخته است. بنایی که به سبک تمام خانه های دوران قاجار و اویل پهلوی، که تحت تاثیر معماری اروپایی قرار گرفته بودند، ترکیبی از معماری اروپایی با سبک گوتیک و معماری ایرانی است.  بنای اولیه بسا وسیع بوده و شامل ورودی، حیاطی بزرگ، اندرونی و بیرونی بوده است که به سبب توسعه خیابان زینبیه بسیاری از بخش ها از بین رفته و تنها عمارت بیرونی باقی مانده است که با آجرچینی های زیبایی تزیین شده است.

از آنجایی که بعد از مرگ اسعدالدوله پسرش محمود خان ذوالفقاری سال ها در این خانه ساکن بوده است در میان زنجانی ها این خانه به عمارت ذوالفقاری ها شهره است. بنا از سنگ، آجر و گچ ساخته شده و سقف شیروانی اش آن را از سایر خانه های تاریخی زنجان متمایز کرده چرا که برای  نخستین بار در زنجان چنین سقفی اجرا شده است. کاشی کاری های نیلوفر آبی که یادگار دوران قاجار است دیوارهای طبقه اول بنا را آراسته است. بنا دو طبقه و شامل یک سرداب است. طبقه اول کاربری اداری و طبقه دوم کاربری مسکونی داشته است. در طبقه اول که شمال چندین اتاق است قسمتی قرار دارد که گمان می رود کاربری گلخانه داشته اشت.

در طبقه دوم سالن پذیرایی وسیع، اتاق نشیمن و اتاق های خواب تعبیه شده است.  اتاقها همه با تکنیک گره چینی و انواع نقش های هندسی و همچنین لمه کوبی سقف آراسته شده است. اطراف درب ها و پنجره ها نیز با مشبک کاری زینت داده شده است.در مرکز این خانه نورگیری قرار دارد که در اصلاح معماری به کلاه فرنگی شهره است. عمارت ذوالفقاری در سال 1379 مورد مرمت جدی قرار گرفت. اکنون این بنای زیبا به عنوان موزه باستان شناسی زنجان مورد استفاده قرار میگیرد که شامل سه دوره پیش از تاریخ، تاریخی و اسلامی است. مهم ترین و باارزش ترین مواردی که در این موزه به نمایش گذاشته شده است اجساد مردان نمکی چند هزار ساله است که سبب شده تا این عمارت به موزه مردان نمکی نیز شهره شود.