شهر خوسف از جمله شهر های کهن استان خراسان جنوبی با جمعتی نزدیک به 6هزار نفر (در سال 1395) است و ارتفاع آن از سطح دریا 1300 متر می باشد. با توجه به منابع تاریخی موجود، خوسف را با نام هایی مانند خسب، خوسف و خسف نیز می شناختند. در گذشته این شهر بعنوان استراحتگاهی برای بازرگانان و تجار استفاده می شده و از نظر اقتصادی و تجاری بسیار مورد توجه آنان بوده است.
بدلیل شرایط اقلیمی و جغرافیایی و قرارگیری در حاشیه ی کویر این شهر دارای بافتی قدیمی بوده و مردمان آن به ساخت خانه های گلی و متراکم، حیاط مرکزی، اطاق هایی در دورتادور حیاط، دیوار هایی قطور، بادگیرها، دهلیز و هشتی ها می پرداختند، از جمله آثار تاریخی این شهر می توان به مدرسه ابن حسام خوسفی، مسجد جامع، خانه ی علوی، خانه ی ملکی و قلعه ی خوسف را نام برد، اکثر این بناها متعلق به عصر صفوی می باشد.
در سال740 مستوفی در کتاب نزهه القوب خویش از خوسف بعنوان شهر کوچکی که دارای چند موضع بوده و در آنجا همه نوع انتفاعی حاصل می شود یاد کرده است. روستای بسیار زیبای ماژان از بافت های تاریخی و مهم شهر خوسف می باشد که توانسته صدمات کمتری را از حوادث طبیعی و عوامل انسانی دریافت کند.
