در دوازده کیلومتری شهر سراب و در دهستان رازلیق و در نزدیکی روستای دیزج سفید رشته کوه های زاغان و رودخانه رازلیق قرار دارد. اگر خودتان را به نزدیکی های قله کوه زاغان برسانید یک کتیبه سنگی نظرتان را جلب خواهد کرد. این کتیبه سنگی با طول تقریبی120 سانتی متر و عرض 82 سانتی متر دارای 16 سطر است و به زبان میخی نوشته شده است. کتیبه حکاکی شده در سال 1971 توسط باستان شناسی اروپایی رمز نگاری شده و متن آن ترجمه شد. این کتیبه که به کتیبه رازلیق شهره است یکی از چند کتیبه میخی سراب و متعلق به دوران حکومت اورارتویی ها و پادشاهی آرگیشتی دوم پسر روسا است.
در این کتیبه به فتوحات متعدد و سرزمین های تصرف شده و همچین باج و خراج های دریافتی پادشاه اشاره شده است. آرگیشتی در فاصله سال های 685 الی 730 قبل از میلاد می زیسته است، بنابراین این کتیبه بیش از دو هزار و پانصد سال قدمت دارد. در روزگاران قدیم از ابتدای دامنه تا لبه کتیبه پله هایی در دل کوه حجاری شده بود که متاسفانه بر اثر گذر زمان از بین رفته است اما هنوز آثار چند پله در ابتدای راه پیداست. در کنار این سنگ نوشته تاریخی بقایای قلعه تاریخی رازلیق نیز در این منطقه قرار دارد که مربوط به استحکامات دفاعی حکومت اورارتویی ها است. این قلعه نیز در زیر خاک مدفون شده بود امام بقایای سنگ های باقیمانده از این قلعه نشان می دهد که روزگاری قلعه ای بزرگ و مستحکم در این مکان برپا بوده است.
متن ترجمه شده این کتیبه به شرح زیر است:
به حول و قوه خالدی. ارگیشتی روساهینی گوید: من به سرزمین «آرهو» لشکر کشیدم. من سرزمین «اولوشو» و سرزمین «برقو» را تسخیر کردم. من تا کنار رودخانه «مونا» رسیدم و از آنجا باز گشتم. من سرزمین «گیردو» و «گتوهایی» و «ترایشیدو» را تسخیر کردم. شهر «روتومنی» را من گرفتم. سرزمینهایی را که من تسخیر کردم تحت باج خود قرار دادم. این قلعه را بزور گرفتم دوباره برقرار ساختم. من آن را ارگیشتی ایردو (یعنی رعیت ارگیشتی) نامیدم.تا به خاطر تقویت «بیا ای نی». برای مطیع ساختن سرزمین‌های دشمن. تا به حول و عظمت خالدی و «آرگیشتی» بزرگ. شاه، شاه جهان، شاه شاهان، خداوندگار شهر «توشبا».
آرگیشتی می‌گوید: هر کس نام مرا محو کند یا به این کتیبه خسارتی وارد بیاورد امیدوارم خدایان، خالدی «ته ای شه با» «شیوانی» او را زیر خورشید براندازد.
