کوشک ؛ کلمه ای است که با شنیدنش معمولاً ذهن به سمت نام روستاهای قدیمی می رود ؛ و در اصل معنای کوشک مترادف کلمه عربی قصر می باشد و به بناهای مرتفع کوشک میگوند و درب کوشک قاعدتاً می بایست دروازه ورود به بنایی مجلل باشد. در گذشته شهرها به صورت قلعه ها و محصور به دیوار بودند، تردد به داخل یا خارج از شهرها از طریق دروازه‌های موجود در دیوارهای گرداگرد شهر صورت می‌گرفت و هر دروازه همانند یک گِیت گمرکی عمل میکرده است.
تعداد دروازه‌های یک شهر رابطه مستقیم با وسعت شهر و ترافیک ورودی آن شهر داشته است و دروازه ها به گونه ای ساخته می‌شدند که تردد و هرگونه رفت و آمد با کنترل حاکم صورت گیرد و شهر از یک نظام امنیتی مناسب بهره برد.
دروازه شهرها در آن زمان کاربردهای مختلفی مانند دفاع، امنیت، ایمنی، تجارت و کسب عوارض داشتند و برای همین توسط نظامیان یا مقامات شهری اداره می‌شدند.
از بین نُه دروازه قدیمی شهر قزوین دروازه ای با نام درب کوشک در این نوشته معرفی میشود.
درب کوشک به سبب معماری زیبایی که دارد گویی قصد به آغوش کشیدن عابر را دارد. قوس کلیل نیم دایره ای و طاق نمایی که به حرفه ای ترین شکل ممکن طراحی شده اند این حس را مسرانه تقویت می کند. رسمی بندی و کاشی کاری منحصر به فرد این دروازه حاصل تفکرات حاکم آن سال های قزوین میر محمد حسین عضدالمک قزوینی است که از رجال عهد قاجار بود ؛میدان میرعماد در انتهای خیابان نادری قدیم محل قرار گیری درب کوشک است.
نمای خارجی این بنا کاشی کاری شده است و نمای داخلی آجر کاری ساده ای دارد زیبایی کاشی کاری های بنا یادآور خوشنویسان دیار قزوین است.
