حمام مهدی قلی بیک از معماری و طراحی منحصر به فردی برخوردار است و از حمام های مشهور در دوره ی شاه عباس صفوی می باشد. این حمام در همجواری حرم امام رضا(ع) در مشهد مقدس واقع شده، بدین ترتیب شما می توانید به راحتی بعد از زیارت امام رضا (ع) از این مکان دیدنی بازدید کنید. در حال حاظر این حمام به موزه ی مردم شناسی تبدیل گردیده که شامل اشیاء، وسایل، تصاویر قدیمی و پوشاک و.... می باشد.
حمام مهدی قلی بیک متعلق به عصر صفویه بوده، توسط فردی به نام مهدی قلی بیک احداث شد و وقف گردید به همین دلیل این حمام را بانام حمام مهدی قلی بیک می شناسند. بعد ساخت آن به مدت طولانی این حمام مورد استفاده قرار می گرفت تا این که در حدود 20 سال پیش دیگر از آن استفاده نشد در سال 1378، به کمک سازمان میراث فرهنگی، مورد بازسازی قرار گرفت و تحت عنوان موزه ی مردم شناسی در روز ولادت امام رضا(ع) افتتاح گردید.
مصالح بکار رفته در آن آهک، فلز، شیشه، ساروج و کاشی بوده، اسکلت این بنا از آجر است و دارای هفت قسمت مختلف می باشد. که به اختصار -به توضیح آن میپردازیم:
1- رختکن یا سربینه: این بخش در ابتدای حمام قرار دارد و خود نیز دارای غرفه های متعددی است. از نقاشی های موجود در عصر حاضر، افسانه هایی عامیانه، داستان های شاهنامه قسمت هایی از محله های قدیم و زندگی روزمره ی مردم در عصر قاجار به تصویر کشیده شده است.
2- قسمت های سربینه و غرفه های آن: در این قسمت چهار غرفه قرار دارد.سه غرفه متعلق به مردم عادی بود که جهت تعویض لباس و گذاشتن وسایل خود بکار می رفت و غرفه چهارم متعلق به ثروتمندان و بزرگان بود و نسبت به بقیه ی غرفه ها بزرگتر است.
3- میادر یا هشتی: این قسمت، سربینه و گرمخانه را بیکدیگر متصل می کند. در مرکز آن حوض کوچی که دارای آب سرد بود قرار داشت و مردم زمان بیرون رفتن از گرمخانه پاهایشان را در آن می شستند.
4- گرمخانه: در این بخش شستشو انجام می گرفته، در ابتدا آب آن از یک قنات و مدتی بعد از چاهی که در سبینه قرار داشت تامین می شد.
5-آتشخانه یا گلخن (تون): این قسمت آتش و گرمای حمام را تأمین می کرد.
6- چاله حوض: این قسمت برای آبتنی مورد استفاده قرار می گرفت.
7- موزه مردم شناسی: پس از مرمت از این حمام به عنوان موزه استفاده می شود .
