این حسینیه در مرکز شهر بجنورد ودر محدوده بافت تاریخی شهراست.

با توجه به کتیبه موجود این بنا در سال 1325 توسط استاد غلامرضا بنا یزدی بنا شده است.معماری این حسینیه از نوع درونگرامی باشدکه معمولا از انواع معماری مناطق خشک و کویری می باشد و زیاد در  معماری های بجنورد از آن استفاده نمی شود تمامی درها و پنجره های به کار رفته در این بنا چوبی هستندواین چوب ها و بنا هم قدمت می باشد. تمام پنجره های طبقه اول دارای شیشه های رنگی می باشند و این به دلیل خاصیت ضد حشره بودن این شیشه ها  است.ضلع شرقی و غربی این حسینیه دو طبقه می باشد که در مجموع حدود 600 متر مربع مساحت را داراست. ورودی این حسینیه از طریق یک هشتی به حیاط مرکزی وصل شده و با دو رشته پلکان که در سمت شمال شرقی و جنوب غربی واقع شده است به مهتابی های طبقه دوم میرسد. طبقه همکف این بنا از طبقه دوم سابقه طولانی تری دارد و با توجه به معماری وآثار مشاهده شده میتوان دریافت که از آن به عنوان طبقه مسکونی استفاده میشده است.

در این بنا آثاری مانند آجرکاری، گچبری،مقرنس کاری و کتیبه ها به چشم میخورد. در قسمت بالایی دیوار ایوان شرقی کتیبه ای وجود دارد که بر روی آن گزیده ای از ترکیب بند مشهور محتشم کاشانی به خط نستعلیق گچ بری شده است. این اشعار متناسب با کاربری این بناکه به عنوان حسینیه و محل عزاداری سوگواران حسینی در ماه محرم است در این بنا تعبیه شده است.

بنای اولیه این حسینیه در سال 1286 و در دوره قاجاریه بنا شده است.

این اثر در تاریخ 17 مرداد 1383 با شماره 11051 به عنوان یکی از آثار ملی ثبت گردیده است.