تل ضحاک در استان فارس، فاصله 124 کیلومتری شهر شیراز و سه کیلومتری جنوب شهر فسا قرار دارد. آثار یافت شده در این تل با توجه به گفته ی کارشناسان اروپایی به عصر ماقبل تاریخ تا قرن 4 هـ.ق برمی گردد. همچنین از شواهد بدست آمده در تل ضحاک می توان به وجود آبادی تا عصر حکمای عباسی پی برد. مصالح بکار رفته در بناهای این دوران خشت و گل بوده است. ارتفاع این تل به بیست و پنج متر می رسد و از آثار به ثبت رسیده ی ملی ایران به شمار می آید. خندق مربع شکل بزرگی به عمق بیش از 6 متر در اطراف تل ضحاک قرار دارد. بخش شمالی این خندق را خندق سیون گویند که به خندق سیاهان نیز مشهور است و علت این نامگذاری وجود قناتی با همین نام در نزدیکی آن است، البته این نامگذاری نیز به سیاهپوشان این منطقه که بومی بوده و کولو خوانده می شود نیز مربوط است.
تل ضحاک از جمله آثار تاریخی ایران است که توسط باستان شناسان ایرانی و خارجی بارها مورد کاووش و بررسی قرار گرفته و از جمله اشیاء کشف شده که متعلق به روزگان گذشته است می توان به ظروف مينايي برجسته، جام سفالي با لعاب مينايي، دو عدد قبه طلا، سکه، خمره های گوناگون، مجسمه آفروديت و ته ستونهای سنگی اشاره کرد. جالب است بدانید که براساس گفته های مردم، غاری طولانی تا آشپزخانه ضحاک بوده که افراد زیادی برای انتقال غذا تا قلعه ضحاک ایستاده بودند.
