کمتر پیش می‌آید که نام یک شهر یا روستا بر اساس میراث فرهنگی قابل توجهی که در آن منطقه وجود دارد، انتخاب شود. روستای امامزاده علاءالدین که در شهر آوجِ استان باقدمتِ قزوین قرار دارد، دارای امام‌زاده‌ای به همین نام است که گفته می‌شود از دوره‌ی صفویه بر جای مانده است و همین میراثِ با اهمیت، به نقطه‌ی عطفی برای این روستای نسبتا کم‌جمعیت تبدیل شده است.
موقعیت جغرافیایی امامزاده علاءالدین در 30 کیلومتری شهر آوج است و این بنای تاریخی بر روی دامنه‌ی کوه قوزی آرام گرفته است. با وجود قدمت بسیار بالای این بنا، می‌توان مشاهده کرد که هنوز هم استوار و با ظاهری شکیل منظره‌ای جذاب از خود به نمایش می‌گذارد.
از نظر معماری این بنا بقعه‌ای به شکل مستطیلی دارد و بدنه‌ی اصلی آن بر روی سکو و پایه‌ای یک متری جای گرفته است. از نمای خارجی امامزاده علاءالدین از قاب‌بندی‌ها و طاق‌نماهایی منحصربفرد بهره‌مند است که بدون تجملات فراوان، ظاهری ساده اما دلنشین را به نمای خارجی آن اضافه کرده است. این عدم تجملی بودن و فقدان تزئینات را می‌توان در داخل این بنای منحصربفرد نیز مشاهده کرد و به طور کلی امامزاده علاءالدین با ظاهر ساده و بدون تجملات، توانسته به نمادی کهن برای روستای امامزاده علاءالدین تبدیل شود که با توجه به این میراث فرهنگی و همینطور آب و هوای دلنشین این منطقه، پذیرای توریست‌های علاقه‌مندی نیز می‌باشد.
